In onze herijking hebben we geconstateerd dat mobiliteit te vaak wordt beschouwd als een alomvattend ongrijpbaar, niet te beinvloeden monster, In ons nieuwe verhaal hebben de betekenis van mobiliteit teruggebracht tot zijn essentie: mobiliteit is het gemak om je te verplaatsen of te reizen.

Gemak heeft altijd een waarde, voor niks gaat de zon op. Dus als je loopt of de fiets pakt is dat voor een gezond mens makkelijk en volhoudbaar maar voor mensen met een beperking veel moeilijker uit te voeren. Als je de auto pakt is dat voor een bijna gratis lease-auto en voor de ander een noodzakelijk hulpmiddel, bijvoorbeeld voor het werk. Kortom het gemak en ongemak  kent waarde.

In de proeftuin brengen we in kaart wanneer en hoe mensen zich verplaatsen, hoe mensen denken over hun verplaatsingen, wat ze daarvan weten, dat wil zeggen welke verplaastsingen ze voor het wonen, het werken en recreeeern uitvoeren.

In de Houtense variant laten we wijkbewoners en ondernemers een waarde toekennen aan de verplaatsingen: is het veranderbaar, volhoudbaar/duurzaam, wenselijk, noodzakelijk?      
In de Utrechtse variant leggen we wijkbewoners en ondernemers uit de wijk een wijkkaart voor, de 5-10 minutenwijk. Dat is een wijk met een cirkel van 2,5 km waarbinnen je kunt lopen of 5 tot 10 minuten kunt fietsen naar je voorzieningen / levensbehoeften in de wijk. 

Deze Utrechtse variant sluit aan op de STOP-ladder waarin voorrang wordt gegeven aan STAPPEN (S), TRAPPEN (T). De STOP-ladder omvat vervolgens Openbaar Vervoer (O) en de Personenwagen (P).

Meer informatie over de uit Vlaanderen afkomstige STOP-laddeer treft u aan in onderstaand kader.





Bron: Trendbreuk Nodig ! onze voorstellen van april 2019